Ang Diyos ay napakabanal na kung sakali na makita natin ang kanyang purong kalulwalhatian ay tiyak na tayo ay mamamatay. Noong bumaba siya at nakipagusap kay Moises tinakpan niya ang kanyang buong kalulwalhatian sa dilim, kulog at apoy. Walang taong makakakita sa kabuuan ng kanyang kalulwalhatian na maaring manatiling buhay. Subalit, sa biyaya ng Dios, binigyan tayo ng isang dakilang pangitain sa trono ng langit. Doon sa pinaka gitna ng lungsod ng Diyos, sa kanyang banal na kaharian, sa gitna ng kanyang trono ay ang Kordero ng Diyos. Kapatid, iniimbitahan tayo ng Banal na Espiritu na masdan ang Kordero ng Diyos sa gitna ng makapangyarihang trono. Ano ba ang Kordero ng Diyos kundi ang Diyos mismo na nagpapahayag ng kaniyang sarili sa persona ng Anak ng Diyos. Ano ba ang trono, kundi ang trono na kung saan matatagpuan ang grasya at tulong na kinakailangan natin. Ito ay ang trono ng grasya, ito ay ang upuan ng kapatawaran na pwedeng lapitan ng lahat ng mga naghihirap at nangangailangan. Kaya lumapit na tayo sa kanyang trono at manalangin. Masdan, na sa gitna ng trono ang Kordero ng Diyos. At dahil sa kanya maari tayong lumapit at humingi ng grasya. Salamat sa ating Panginoong Jesus, siya ang Kordero ng Diyos sa gitna ng trono ng langit!