به رساله پولوس رسول به غلاطیان نگاه میکنیم فصل پنجم به آیه هفته زیرا خواست جز به خلاف روح هست و خواست روح به خلاف جز و این دو با یک دیگر در تضادن به طوری که آنچه میخواهید، نمیکنید و دوی که بهش فکر میکنیم این که چگونه روح القدس مسیحیان رو مقدس می سازم. در مطالقه به آیه 16 نگاه کردیم که رسول خداوند چونین میگه به روح رفتار کنید پس شعوات جسم را به جان نخواهید آورد و دیدیم بسیار عالی هست زبان رسول راسین خداوند که اگر ما به روح رفتار کنیم شعوات جسم را به جان نخواهید آورد و دیدیم که چگونه یک مسیحی به روح رفتار می کنه چگونه ایک مسیحی توسط روح هدایت میشی تا شهوات جسم رو به جا نیارن. یعنی اون شهوات و خواستاهای دل همچنان وجود دارن. حتی پس از این که ما ایک مسیح واقعی میشیم، حتی پس از این که رول قدس در دل ما مسیحیان ساکن میشه، ما از وسوسه ها و شهوات جسم مصنون نیستیم. اون ذات قدیم همچنان باقی است و اون شهوات میخوان خود رو بروز بدن. و در اینجا به ما گفته شده که اگر به روح رفتار کنیم اون شهباد رو به جا نخواهیم آورد. یعنی اونها رو انجام نخواهیم داد. یعنی اون وسوسهی که در ما هست و وجود داره در عمق وجود ما هست و سعی میکنه خودش رو بروز بده اونها رو به جا نخواهیم آورد. آیا قرار اون شهباد و خواسته های دل به اشون اجازه بدیم نه اگر به روح رفتار کنیم و در جلسه قبل دیدیم که چگونه ما به روح رفتار کنیم اکنون سالین از که چگونه روح القدس در پاسخ به اینشی و از زندگی ما رو مقدس می سازه پاسخ در آیه 17 هست زیرا خاست جست یعنی اون ذات قدیم ما مسیحیان ذاتی که در گناه سقوط کرده در کتاب مقدس از واجزه جسد استفاده شده دیگه خاست جسد به خلاف روح است روح قدس در دل یک ایماندار ساکنه اما ذات قدیم برخلاف اونه گویه یک لشکریه که در برابر لشکری دیگه ای سفگشیده و بعد میخونیم که و خواست رو یعنی رو القدس به خلاف جسد اون هم گوی محکم ازداده در برابر خواست جسد و این دو با یک دیگر ترتزادن با خالف هم نستن یکی علیه دیگریست بس یک نبرد معنوی وجود داره به طوری که آنچه میخواهید یعنی واقعا میخواستید به عنوان مسیحی انجام بدید، نمی کنید. اما اگر به رور افطار کنید و دیدید معنای اون چه هست و رور قدس در دل شما ساکن باشه اون وقت رور قدس وقتی که شعبات جست بر می خیزه رور قدس در برابرش مقاومت می کنه و اگر رور قدس در دل ایماندار، در دل ساکن باشه نمی تونه اون گناه ها را انجام بشه. دیگه گناه عذابش می ده. وجدان فریاد می کشه. شما نمی تونید اون کلام بد رو بگید. آیا این کار آنجام خواهی داد؟ آیا به شکلی خلاف رول قدس عمل خواهی کرد؟ و یا این که وجدان شما کیت وسط رول قدس فعال شده مانه می شه؟ این نکته اصلیه. جنگ در اینجاست. خواست جذب علیه خواست روح قدسه و همچنین روح قدس برخلاف جذب. البته از مسیحی ها میگن چون این چیز نیست. شما وقتی که مسیحی میشی خداوند به شما ایک ذات تازه میده و این حقیقت داره و بعد اون ذات قدیم میمیره. تموم شده و دیگه وجود نداره و در نتیجه نمیتونه خودشو بروز بده. اما چون این بعداش اشتباهه در اینجا به ما گفته شده که خواست جست برخلاف خواست روح هست و همچنین روح قدس برخلاف اون ذات قدیم ما که در گناه سقوط کرده پس هر مسیح واقعی هم ذات قدیم داره و هم ذات جدید و در درون یک نبردی هست. نبرد درونی گویی دوئل هست بین روح القداس و جسد. و اصلا مسیحی دو ذات داره. یک ذات قدیمی و گهنه زمانی که مسیحی نبود و یک ذات تازه که روح القداس گویی عطا میکنه. پس این نبرد ازش گوریزی نیست. فزرورت داره تا در این زمینه کمی صحبت کنیم، زیرا موضوع بسیار مهم است ورای ما مسیحیان، فاز ورای هر مسیحی واقعی یک نبرد درونی هست. چونین برداشتی در بین مسیحیان بسیار رایج بود تا رسیدیم به جنگ جهانی دوم در جهان غرب دیدگاه کلیس های اصلاحی همیشه این بودی که یعنی از همون زمان اصلاحات کلیس ها و حتی اگر برگردیم به قرون اولی کتاب مقدس همیشه این دیدگاه بودی که ایمانداران مسیحی دو ذات دارن و این نبرد درونی وجود داره. ذات قدیم و ذات جدید. جان کلوین به اون اعتقاد داشت، مارتین لوتر به اون اعتقاد داشت و مثال های زیبایی میزنه مارتین لوتر. اون ذات قدیم رو و جنگش رو علیه رول قدس تشبیه می کنه به ریش اون ریشو مگر اینکه شما یک ملا باشین ریشو باید هر روز بتراشه اگر نترش ریشه بلند می شه پس اون باید ریشه قط بشه هر روز باید تیغ باید ریشو بزنید و اگر ریشو نزنید ریش در می گرید شبیه یک بچه از بلای بد ترکیب می شید البته این مثالی هست که مارتین لوتر میزنه اون مثال دیگه هم داره و اغلب ما از اون استفاده میکنیم و اینه که یک ایماندار راستین مثل یک کشتیه که روی دریا در حکم در نظر بگید در این کشتیه که مارتین لوتر از این مثال استفاده میکنه این کشتیه دو تا ناخدا داره یک ناخدا که خوبه و اومده کشتی رو تحت کنچول داره و اون فرمان میده و کشتی به اون زدمت ده. اما کشتی قدیمی که یک دوز دریاییه او همچنان در کشتی در طبقه پایین دستو پاش رو بستن. و توی زندون گذاشتنش، طبقه پایی. اما هر از گاهی این دوز دریایی، ناخدای قدیمی دست پاش آزاد میشه، آزاد میشه و میاد و کشتی رو تحت و کنچولش میگیره و فرمان میده و دستور میده و سر میکنه مسیر کشتی رو دوباره ورگردنه. بس این در این مثل، ذات قدیمی اون دوز دریاییه و ذات جدید اون ناخدای خوبیه. این مثالیه که مارتین لوتر میزنه و اصلاح کردن کلیس ها همیشه به این شکل یک ایماندار راستین فکر میکدن. دوست عزیز، شما اگر ایک مسیح واقعی باشی، شما نجات گافید، خداوند به شما یکی ذات تازه داده. اما اون تمایلات قدیمی در اتون هست. شهوات قدیم در شما هست، وسفه ها هست. اون خشم و خسومت و کینه از درون ما بر میخویز، همچنان که از بیرون ما حمله میکنه. و چگونه میشین و توصیف کرد با اونوانکی مسیحی ما بدل به فرشی نمیشیم زیرا ذات قدیم همچنان هست. بس دیدگاه اکلیزه اصلاحی هست پیوریتن ها در انگلیس به این شکل اعتقاد داشتن هر مسیحی راستین دو ذات داره و جان آوین به عنوان مثال کتابی می نمی سه در مورد باقی مانده گناه در زندگی یک مسیحی اون ذات قدیم در هر مسیحی راسته ولبته شما اگر نجات نیافته باشید این مطالب برای شما هیچ مناهی نداره زیرا همچنان اون ذات قدیم رو دارید و مسیحی شما ذات تازه نداده اما در یک مسیح واقعی، اون ذات قدیم باید به تدریج زعیفتر و زعیفتر بشه. ذات جدید، اون من جدید باید کنچرول را در دست داشته باشه. و ذات قدیم را کنچرول کنه، مراقبش باشه و علش بجنگه. و در این زمین روح قدس به ما مسیحیان یاری میده تا بجنگیم با ذات قدیم. و البته تا زنده اید از اون نجات نخواهی داف. این نبر هست تا روزی که ایک مسیحی بمیره و بهش بره اونگاه که ذات قدیم کاملا نابود میشه. پس هر مسیحی از روزی که نجات میابه در طول زندگیش این پیروزی بر ذات قدیم بیشتر و بیشتر بشه تا اون گناهانی که قبلن انجام می دادیم اینا به تدریج و بیشتر و بیشتر سرکوب بشن و هر مسیحی بر اونا غلبه کنه و اونا رو نابود کنه و این یک هدفی که ما داریم هر مسیحی که مقدس باشیم تا اون تمائلی که در گذشته داشتیم چه در ذهن چه در اندیشه، چه در رفتار، چه در کلام، من با این گناه می جنگم. این هفته به یاری خدا و نیسای مسیح اون گناه را سرکوب می کنم، زیر پا می زارم، نابود می کنم. و این زندگی هر مسیحی هست. زیرا خواست جسد به خلاف روح هست و خواست روح به خلاف جسد و این دو با یک دیگر در تضادن به طوری که آنچه می خواهید نمی کنید. شما نمی تونید به راحتی اون گناهان رو مرتکب بشید. شما نمی تونید مثل گزشته گناه بکنید و دوچار افسر دیگی نشید. زیرا خداوند به شما ذات تازهی داده و اگر شما ادامه بدید و در گناه و اون حرف رو بزنید و اون کارو انجام بدید و همچنان به اون مسیر غلط ادامه بدید، اون وقت وجدان شما ضعیف خواهد شد. و اون وقت باید منتظر تنبیه پدر آسمانی باشید تا یک مسیبتی در زندگیتون بیاره و شما رو بازگردنه. این تصویری که در اینجا به ما داده شده در عهد جدید. یاد داشت باشید، وقتی که ما توسط روح قدس هدایت می شیم و رفتار می کنیم، ما کسانی هستیم که کلام رو می خونیم، کتاب مقدس رو می خونیم، به ذات و محبت خدای زنده فکر می کنیم، او رو شک می گیم، به مسیح فکر می کنیم، دعا می کنیم و همه اینا اشاره دار بین که چگونه به روح رفتار کنیم. بذاریم به آیاتی دیگه ای نگاه کنیم. ذات قدیم نسبت به خدای زنده دشمنی داره. آشق گناه هست. آشق خودش هست. وقتی که من مسیحی نیستم، کلن اون ذات قدیم رو دارم و دشمن خدای زنده هستم. و بعد زمانی که مسیح میشم، خداوند من یک ذات تازه میده. این ذات تازه آشق مسیحه. میخواد او رو خشنود تازه. میخواد کلامش رو بخونه. از گناه نفرت داره. آشق اینی که از سلطه ای گناه آزاد بشه پس این ذات بهتری هست که وقتی من مسیحی میشم خداوند اینو به من میده و دوست عزیز التماس کنید که خداوند این ذات تازه رو به شما نزدها کنید بکنید به رساله افسوسیون نگاه کنید برای چند لحظه فصل چهار آی بیست اما شما مسیح را به این طور نیامخده اید اگر در واقع او را شنیده اید و در او تعلیم یافته اید به طوری که حقیقت در ایساس تا ان که شما به لحاظ شیوه زندگی گذشته خود انسانیت که هنه را که از شهوات فریبنده ی فاسده هست از خود بیرون کنید پس در اینجا میبینید ما انسانیت که هنه یا شیوه زندگی گذشته رو داریم اون ذات قدیمی که در هریک از ما مسیحان هست، باید اون رو مثل یک لباس از تن بیرون کنیم. بله، وقتی که من ایمان میارم، وقتی که تحویل روحانی در من روی میده، خداقوام من ذات تازه میده. اون ذات تازه، ذات قدیم رو باش می جنگه. اما همچنان اون شیوهی زندگی، اون انسانیت که که نه در من هست، باید مرتب اون رو از خود بیرون کنم. این فعل حال استمناری هست، مرتب بعد این کار انجام بدید. به لحاظ شیوه زندگی گذشته خود انسانیت که از شعوات فریبندی فاسده هست از خود بیرون کنید و به روح ذهن خود تازه شوید و انسانیت تازه را مرتب بپوشید در طول زندگیتون. حایت 24. انسانیت تازه را. یعنی وقتی که مسیحی شدید خداوند به شما این ذات تازه رو داد. برحساس اون زندگی کنید. این انسانیت تازه به صورت خدا یعنی خدای قدوس در پارسای و قدوسیت حقیقی آفریده شده. سپس در اینجا این مثال بآخر میرسه در آیه 25 پلوسشونی نمیگه پس دروغ را ترک کرده دیگه مثل گذشته مثل مسلمین دروغ نگید ریاکاری نکنید دروغ را ترک کرده هر کس با همسایی خود راست بگوید جنب که من آزایی یک دیگریم خشب گیرید و گناه ما وزید بله یک نوع خشب وجود داره خشب علیه خودم خشب علیه هر گناه بله خشب بگیرید اما خشم شما گناه آلود نباشه نفرت نباشه از دیگران آیه 26 خشم گیرید و گناه ما ورزید خرشید بر خشم شما غروب نکنید یعنی شب که شد تو بکنید اون خشم را کنار بگذارید مجال ندهی و بعد های 28 دوز دیگر دوزی نکنه بلکه به درسهای خود کار نیکنه کرده زحمت بکشه تا او که نیاز داره چیزی بدهد. هیچی سخن بد از دهان شما بیرون نیاید. بس برای یک مسیحی یک زندگی مسیحی نبرده با گناه هر روزه باید یک چیزی رو بیرون کنه اون انسانیت که قهنه ذات قدیم اون شعبات فریبنده رو بیرون کنه اگر به رومیان فصل 6 نگاه کنیم در اونجا نیست این مطالب از زبان پلوس تکرار می شه و گاهی مفسرین فصل 6 آیه 6 رو درست تفسیر نمی کنن در اونجا چونین می خونیم دیرا این را می دانیم که انسان قدیم ما با او مسلوب شد یعنی با مسیحی مسلوب شد تا بدن گناه نابود گشته دیگر گناه را بندگه نکنیم عده از مفصلین درک اشتباهی از این آهی دارن و این رو به این شکل تفسیر میکنن و میگن اون انسان قدیم در روی سلب نابود شد وقتی که مسیح به جای من مسیحی مرد اون انسان قدیم نابود شد مسیح با مرگش انسان قدیم رو نابود ساخت و وقتی که من مسیحی میشم دیگه اون انسان قدیم در من نیست آی شیش رومیان فصل شیش زیرا این را می دانیم که انسان قدیم ما با اون مسلوب شد تا بدن گناه نابود گشته دیگر گناه را بندگه نکنه اما آیا این تفسیر درستی هست؟ نه دست عزیز چون این نیست در حقیقت این تفسیر تفسیر احمقانه هست جا اگر بخواد به این شکل آیا را تفسیر کنیم و بگیم انسان قدیم مسلوب شد پولوس ادامه می ده و کلام خودش را نقص می کنه در همین فصل و این را به شما نشون خواهم داده پس تفسیر درست این آیه چه هست؟ رمیان شش آیه شش اون انسان قدیم وقتی که با مسیح مسلوم شد تا بدن گناه نابود گرده مناش این است که باید این سهارو بپرسیم آیا این عبارت رو باید به شکل لغوی تفسیر کنیم یا به شکل قضایی؟ آیا پلوس رسول منای کلامش رو باید به شکل لغوی معنی کنیم و یا این که ایک واجه قضایی هست؟ اگر به شکل لغوی ترجمه ش و تفسیرش کنیم این تفسیر اشتباهه جا این بیانیم که انسان قدیم ما با اون مسلوب شد. مشخصاً وقتی که مسیح مسلوب شد من مسیحی با اون مسلوب نشدم. بس این تفسیر نمیشه به شکل لغوی تفسیر بشه این آیه رو باید به شکل قضایی تفسیر کنیم اون چی که روی داد قاضی عالم وقتی که مسیح مسلوب شد انسان قدیم یعنی اون گناهانی که من به خاطرش محکوم میشم اون گناهان و وضعیت من نابود گشت مسیح گناهان و مجازات من رو در روی سلیب ازمیان برداشت. پس مناه اون به این مناس که انسان قدیم اون گناهان من که علیه من در روز مجازات خواهند ایستاد اونها ازمیان برداشتند. نتایج گناه، اواقع گناه، مجازات گناه بود که توسط مسیح ازمیان برداشتی شد. به این مناس که آیه 6 مناس اینه که بدن گناه نابود گشت. به چه دلیل؟ انتهای آیه شیش دیگه گناه را بندگی نکنه اگر بدهی من خدا و نیسایی مسیح از میان برداشته و پرداخته اگر محکومیت من مسیح از میان برداشته شده و من به رائقان بخشوده شدم در نتیجه من بخاطر محبتی که من شده تمام تلاش رو میکنم تا دیگه گناه نکنم و این دلیله که پلوس میاره آیه هفت فیرحق که مرد از گناه آزاد شده بله از مجازات گناه آزاد شدم بس این عبارت عبارت قضایی هست حایه 8 بس هرگاه با مسیح مردیم یعنی مجازات ما، مجازات گناهان ما رو مسیح و روی سلیب تحمل کرد یقین میدانیم که واقع زندگی نیست خواهیم کرد حایه 11 دقیق کنید، پلوس رسول به چه شکل اینو به دقیق بیان می کنید؟ همچنین شما نیست خود را نسبت به گناه مرده انگارید. شما از وصفصی گناه آزاد نیستید، گناه در دلتون هست، اما با آینده خود نگاه کنین به عنوان ایک مسیحی و بدونید که شما بخشوده شدید. مجازات گناهانو شما رو مسیح در روی سلیم تعمال کرد. عواقب گناهانو شما رو مسیح از میان برداشت. اکنون به عنوان ایک مسیحی شما بخشودهید. به این شکل خودت فکر کن. و این باید شما را تشویق کنه تا تمام تلاشت بکنید که با گناه بجنگید. با خودت بگید من به خاطر سواب هم نیست که بخشیده شدم. مسیح من رو مجازات و جهنمی در انتظار من نیست بهش به رایگان به من عطا شده مجازات و گناهانمون رو مسیح تعمل کرد اکنون من مدیون این خدا هستم و چقدر باید تلاش کنم تا مقدس زندگی کنم و کسانی که و یا مفسرینی که این آیا را تفسیر می کنن و می گن انسان قدیم از بین رفت باید تصور کنن که معصوم و بیگناه هستن و اگر به اینش فکر کنید و تصور کنید که محسون و بی گناه هستید، این کاملا احمقانه هست و عملی نیست، نه؟ وقتی که میگه انسان قدیم مسلوب شد و بدن گناه نابود گشت، درک کنید که به عنوان یک مسیحی گناهان من از میان برداشته شد. مسیح اون رو تحمل کرد و از میان برداشت و من مدیون خدا و نجات دنده خود هستم و بعد ببینید پلوس چه میگه اگر منظورش این بود که انسان قدیم نابود شد در آی دوازدن این رو گوی نقص میکنه و چونی میگه پس گناه در جسم فانی شما حکمرانی نکنه جسم فانی تلاششو میکنه پس نمرده تا حوثای آن را اطاعت نمایین بس مشخصه که گناه در جسم فانی باقی است و در اینجا پولوس ما رو تشفیخ می کنه و در آی سیزه چونه می گه و عضای خدا، نه عضای بدنتون رو به گناه مست پاری تا افزار شرارت شفن چنانکه در گزشین کار انجام می دادین وقتی که مسیر رو نمی شناختین تمام عضای بدن شما تسلیم گناه و شرارت بود اما اکنون که نجات یافتید، دعا کنید تا خدا باید به شما فیض بید با اون گناهان بجنگید بلکه خدا چون زنده شده از مردگان به خدای زنده تسلیم کنید آیه چارده، زیرا گناه بر شما سلطنت نخواهد کرد بله جنگی هست در اون ما مسیحیان اما گناه بر ما غلبه نیمی کنه در اینجا ما گفتیده بر ما سلطنت نخواهد کرد پس نبرده هست تقلای هست، جنگی در درون ما هست. ذات قدیم همچنان میخواد بجنگه. اون دوز دریایی میخواد از اون زندان بیرون بیاد و کشتی رو ادایت کنه. اما بیاد داشته باشید که شما به عنوان یک مسیحی به دهی عظیمی دارید. خدای زنده در مسیحی شما رو به رایگان بخشیده. شما مدیون او هستید با گناه بجنگید. گناه بر شما سلطنت نخواد کرد. و البته اگر مسیحی نشده باشید، گناه با شما سلطنت خواهد کرد. شما یک لحظه ممکنه باش بجنگید، اما اسیرش میشید، گناه میورزید، زندگیتون ترخ میشه، و کل زندگیتون مرتب به گناه میفتید. و نمیتونید از اون منجلا بیرون بیایید. و در مسیبت و بدبختی از این جان خواهید رفتید. اما اگر روح مسیحی در شما باشه، اگر روح قدرت در شما سالک باشه، با گناه خواهید جنگی سپس در ادامه آیه 14 پلوس جونه میگه چون که زیر شریعت نیستید بلکه زیر فیست مناه این چه هست؟ وقتی که میگه زیر شریعت نیستید یعنی ضرورت نداره شریعت رو حفظ کنید؟ وقتی که میگه زیر شریعت نیستید منظورش رسوم و تشریفات یهود هست و یا اون ده فرمان که شما رو محکوم میکنه و شما باید اونا رو صد درصد حفظ کنید شما تحت فیس هستید به عنوان یک مسیحی دیگه رستگاری شما به حفظ شریعت بستگی ندار گناهان شما بخشوده شده اکنون در مسیح بخشوده شدی آن چی که خدا زنده از شما میخواد این که از او یاری بخوایید فیس بخوایید تا از گناه دوری کنید و با گناه بجنگید آیه پونزر پس چه گوییم آیا گناه بکنیم از اون رو که زیر شریعت نیستیم بلکه زیر فیس به هیچ روی ما از فیض و خداوند توی استفاده نمی کنیم، با گناه می جنگیم. الا باز می گردیم به غلاطیان فصل پنج آیه 17 زیرا خاست جسم به خلاف روح هست و خاست روح یا روح القدس به خلاف جسم و این دو با یک دیگر در تزادن، علیه همن. به طوری که آنچه می خواهید، نمی کنید. اما اگر از روح هدایت شدید، زیر شریعت نیستید. یعنی این به شما بستگی نداره. به شما بستگی نداره که شما دفرمان رو ست در ست حفظ کنید تا به بهش برید. این غیر ممکن هست. شما تلاش نمیکنید حتی شریعت یهود را افز کنید. اونا که از میان برداشته شده. رسوم و تشریفات یهود با آمدن مسیح از میان برداشته شد. وسیعت شما به لحاظ قضای کاملا متفاوته. اکنون به عنوان ایک مسیحی، ذات تازهی دارید، انسان جدید رو دارید. ذات قدیم هست، اما ذات تازه رو دارید. روح القدس در دلتون ساکنه و به شما یاری میده. و اکنون میتونید با گناه بجنگید آی نونزر و اعمال جسد آشکار هست. اینا کاره هست که ما قبل از اینکه مسیحی بشیم آشقشون بودیم. زنا، فسق، ناپاکی، هرزگی چه اون گناهانه که ما مرتکب میشیم چه گناهانه که در ذهن مرتکب میشیم. چه در فکر و اندیشه ما هست. چه اون زنایی رو که ما مرتکب می شیم، چه زنایی که در ذهن، در ذهن خود به اون فرد تجاوز می کنیم. اینها اعمال جسم هست. و اگر رول قدس فرد رو عوض نکنه، فرد آشق اینها باقی می مونه. و اگر یک مسیحی اون اعمال جسم رو بیدار سازه و شروع کنه به تماشای اون تصاویر پرنگرافی، با وجدانش به جنگه، وجدانش او رو عذاب میده، اما این فرد اگر به این کار ادامه بده و اون رو کنار نکذاره، از اون نفرت نکنه، تلخیر خواهد جشید. دوست عزیز با اون را اصلا نرید اگر مسیحی هستید، نابود کنید، ناپاکی، هرزگی، این آهی 19 هست و بعد آهی 20، بطپرستید. و پلوس به ما میگه که این شامل حسد میشه. یعنی پرستش چیزی جدای از خدا و نیزای مسیح. این بدن میشه بی ایک بود. این بود میتونه دارای شما باشه، میتونه فرزندان شما باشه، میتونه هر چیزی باشه که جای خدای زنده رو میگیره. شما رضایتت و شادیتون رو از اون چیز و یا اون فرم میگیرید. هر چیزی که خدای زنده نباشه. بس اون بود برای شما چیز بسیار مهم میشه چه پول و دارایی باشه چه هر چیزی دیگهی باشه بودپرستی جادوگری دشمنی یعنی نفرد داشتن یعنی نفرد به شکلهای مختلفی خودشو نشون میده گاهی ما غیبت میکنیم تا به کسی از پشت خنجر بزنیم نزا کینه خشب جدل ها، نفاق و بدت ها، این ها اعمال اون ذات قدیم هست. قرور در دل ما هست و ما باید بهتر از دیگران جلوه کنیم. وقتی که دیگران ما رو میبینن ما باید بهتر از دیگران جلوه کنیم و یا گروهی هستن که از دیگران بهتره ما باید با اونها باشیم. همه این تظاهرات غرور هست. قای بیس، بطپرستی، جادوگری، دشمنی، نزاک، کینه، خشم، جدلها، نفاق، بدعدها، حسد، قتل، مستی و لحو لعب و مثال اینها. وقتی که بین فهرس نگاه میکنیم این گناهان چه هست؟ دوست از شما قای کسی رو میبینید که ایشون یک لباس بسیار تنگی رو میپوشه. و این میخواد بدن خودش رو به دیگران نشون بده. توجه دیگران رو به خودش شرکنه. حالا اینچه یک خانم باشه، چیه یک آقای باشه که بدن سازی کرد. اینشون میخواد دیگران او رو ببینن و لذاب میره و این لباسی رو که بسیار تنگ هست و یا کوتاهه به تن میکنه. پشت سر اینچه هست غروره. توجه دیگران رو میخواد به خود جلب کنه و شما اگر به این اجازه بدید بدتر میشه اون ذات قدیم میخواد بیشتر و بیشتر خودش رو بروز بده این تمایلات پس دلیلیک مسیحی هست بلکه با اونا باید بجنگیم و با اونا اجازه ندین و میشه به این آیات 20 و 21 نگاه کرد و اعمال جسم رو دید تا با اونا بجنگیم اما تحکید و یه نصر سازید به عنوان یک مسیحی ما این ذات قدیم رو داریم و این سعی میکنه خودش رو بروز بده و خداقلم در این آیات به ما میگه با اونا بجنگید با اونا اجازه ندید و در آیه 22 اندعای آیه 21 پلوس چون این میگه چنان که قبل از این هشتار دادم که کنندگان چون این کارها وارث ملکوت و خداون نمی شوند. ممکنه بگید من مسیحی هستم من دستگاریم رو نمی تونم از دست بدم. اما اگر یک مسیحی مثل یک کسی که مسیحی رو نمی شناسه مثل اون زندگی کنه اگر به اون شکل زندگی کنه وقتی که مسیحی گناها نور از میان برداشته اون فرد باید بیاد داشته باشه که مسیح به جای اون مرده و نباید به این شکل زندگی کنه و بیاد داشته باشه کسانی که چونین کارهایی رو می کنن وارث ملکت و خداونده می شن اما مسیح به خاطر گناهان من مرد و این میراز رو به من داده و من باید بجنگم باید نفرت داشته باشم از اون انسان قدیم امچنان که اون انسان جدید با انسان گذشته نفرد داره، انسان قدیم نیست. میخواد خودش رو نشون بده. میخواد اون چهوات و خواستها جسم رو بروز بده. مرتب در رو میکوبه. اون دوز دریایی که در طبقه پایان کشتی هست میخواد بیاد بیرون و فریاد میزنه و میخواد کشتی رو به راه خلطی دوباره داید کنه. و نبرده در اینجا هست و چقدر ما احمقیم اگر درک نکنیم که چون این دشمنی در دل ما مسیان هست و با اون اجازه این بدیم که خودش رو بروز بده و هر روزه باید آگاه باشم و بجنگم با اون انسان قدیم و اون ذات قدیم که مسیح رو نمیشناخت. در صورت که به من مسیحی خدای زندگی یک ذات تازه داده و به من فیض میده تا با اون انسان قدیم به جنگ میده. بله دست عزیز در هر ایک از ما مسیحیان این نبرد درونی وجود داره و راق و دوستیت در این جنگ هست و امچنان که این رو درک میکنیم و روی قداس به ما یاری میده و جانمون رو بیدار میسازه به ما هجتار میده و جانمون ناراحت میشه و احساس شرم میکنی بایستی توبه کنیم و باره دیگه به خداوند بگیم خداوند ها شرمنده ام که این کار را انجام دادم و با گناه بجنگیم و در قدوسیت پیش بریم و کارهای نیک را بیشتر و بیشتر انجام دهیم برای جلال نوم خداوند ما ایسای مسیحیم آیه شونزده ادامهش آیه هفته هست و ما این را هر گز فراموش نمی کنیم که هریک از ما مسیحیان در یک نورد دلونی هستیم