کلام خدایی زنده و حقیقی اهده قدیم کتاب اول سمائل فصل شمزده هم و آهنگ اول و ما خداوند به سمائل گفت تا به که ای برای شاؤل ماتم میگیری؟ حالان که من او را از پادشاهیه بر اصحایل رد کردم روغندان قیش را از روغن پر کرده روانه شد دران از یسای بیت لحمی میفرستم زیرا از پسرانش یکی را برای خود به پادشاهی تعین کردم اکنون به تدهین داوود پادشاه می رسیم آیا اول به ما میگی که سمایل چقدر نگرانه شاول هست اسفباره برای او میبینه که چه مسیبت بر سرش خواهد آمده در فصل پونزده میخونیم که خداوند دو مرتبه به سمایل گفت که شاول را رد کرده به خاطر نفرمانش و در مورد ثفت خداوند پادشاهی را از او خواهد گرفته و سماهل در یافت که سقوط شاول خشونتبار و گکبار خواهد بود و لذاب بسیار اندوهباره برای شاول و میخونیم که برای شاول ماتم میگرفته و علت دیگه یه تعصف سماهل به احتمال زیاد این بود که او خودش رو مسئول میدنست و با خودش میگفت شاید وقت کافی با شاول نزاشته چرا برای او دلیل نیوارده و او رو تشفیق نکرده و او رو بهتر تعلیم نداده تا مثل یک پادشاه عمل کنه در هر صورت سمائل دل پر محبتی داره و میتونه اون رو ببینیم که واقعا تا حد زیادی برای سقوطی دیگری مسئولیت رو تا حدی بگردن میگیره اما خداون به اون میگه تا به که برای شاون ماتم میگیریم در اینجا میزانی از توفیق هست در کلام خداوند. سمایل نباید وقت زیادی رو به این شکل هدر بده و نراحت شاول باشه و سمایل نمیدونه که مدت زمانی خواهد گذرد تا این که پادشاهی از شاول گرفته بشه. خداوند میگه اکنون وقت اونه که برخیزی و داود رو تطهین کنیم. این آیا رو میشه ربط داد به من و شما. من و شما ممکنه مثل سماهل باشیم، مندوهبار باشیم. بجنگ که خداوند رو خدمت کنیم. دلمون نگرانه، افسردهیم و یا وقت خود رو به یک موضوع زمینی میدیم. و ما ممکنه خداوند بگه تا به کهی به این مسیر ادامه میدی؟ تا به کهی ماتم گرفتی؟ کافیست، برخیست، اکنون بایستی برخیستی و کار خداوند رو به حده بگیریم و شاید واقعا ما دوچار افصاردگی شده باشیم منظور اون افصاردگی کلینیکی نیست که شما نیاز دارید به یک دارو و دکتر اما وقتی از که ما نراحتیم و افسردگی و دلخوری سراغ همه ایما میاد و ما اندوهوار میشیم دلمون به حال خودمون میسوزه و یا اتفاقی افتاده که ما فکر میکنیم این آدلانه نیست در این شرایط خداوند میگه تا که ای زانوی غمبه بقل گرفتی برخیست شاد باش در مسیح شاد باش خداوند تو رو وقش شده به این شکل که خداوند به سماول میگه تا به که ای برای شاول ماتم مگیده اکنون وقت اونه تا پادشاه دیگه ای رو ترهین سازی و خداون اون رو فراهم کرده در بین پسران گسای آیدو سماهل گفت چگونه بروم؟ سماهل میترسه میگه اگه شاول این رو بشنوه مرا خواهد کشد به چه علت؟ سمایل این رو میگه. به نظر میشه که این کار نوعی خیانت هست به پادشاه و شاؤل احترامی به پیانبر راسین خداوند نمیگذاره و جون او در خطر هست و سمایل شعور رو میشه ناسه تا حدی شخصیت او رو میشه ناسه و همچنین خشم و غذا به شکر اگر برفروخته بشه هیچکس جلو دارو اونیست و میگه من چگونه بروم اگر شعور بشنوه من رو به قط میرسونم خداوند فرمود گو ساله ماده همراه خود ببر و بگو آمدم برای خداوند قربانی کنم و یه سا و پسرانش رو به اون مهمانی دوت کن و در اونجا خداوند یک از پسران او رو معرفی خواهد کرد سمایل به اونجا میره اون وقت میخونیم که مشایق شهر به لرزان و ترسان به حضورش رسیدن سؤال اینه چرا مشایق شهر از آمدن سمائل حراصان شدن؟ سمائل همیشه شادی و خوشی رو میاورد برای اونا وز میکرد و اونا تعلیم میداد در بین اونا داوله میکرد و نام خدا و اونا رو ورکت میداد به علاوه او یک قاضی هم بود و اگر جرمی در اون ناهی روی میداد بدون شک او میومد و اون جرم رو باعثی مجازات میکرد و قضاوت میکرد و به نظر مثل اینکه احالی اونجا وجدان ناراحتی دارن و لرزان هستن از دیدار سمایل اما هدف او توبیخ نیست و چون این میگه با سلح و سلامت آمدن و با اونا میگه که برای قربانی اومدن زمان رو با اونا میگه و یسا و پسرانش را به قربانی دوت میکنن البته یسا و پسرانش می دونستن که چه روی قواعد داد. اما این که تا چه حد می دونستن قضیه چه هست بسیار مشکل درکش. اکنون پادشاهی بایستی تطین گرده و مز گرده. شاید کسا با خودش میگهش، بی کس به سرارو مان، بدل میشه بی کس حاکمان و ناهیه اما میدونستن که این موضوع بایستی پنهانی باشه و نباید راجبش صحبت کنن دیرا در اون صورت جونشون در خطر میبود و چون آمدند، سمائل بر الیاب نگریز و اندیشید به یقین مسیح خداوند اینجا در حضور است. اما خداوند به سمائل گفت به سیما و قامت بلندش منگرد، زیرا او را رت کردم. خداوند همچون انسان نمی نگرد، انسان به ظاهر می نگرد، اما خداوند به دل. این مطلب بسیار مهم هست. ما وقتی که در کلیسا میخواییم شخصی رو انتخاف کنیم به عنوان شیخ کلیسا وایا معلم کلیسا برای بچه ها وایا حتی شبان کلیسا. نباید سی به ظاهر نگاه کنیم وایا مدرکی که داره. بلکه مثل خداوند باید تا اونجایی که میتونیم و توانایش رو داریم به دلو نگاه میکنیم و از خود میپرسیم آیا این فرد واقعا دلش برای قوم خداوند هست؟ دلش برای بشارت هست؟ آیا این فرد اگر شیخ کلیساست و یا حتی معلم بچه ها دلش واقعا میسوزه برای بچه ها؟ آیا احساس دلسوزی و همدردی داره برای گمگشتگان؟ آیا مرد دعاه هست؟ آیا دلی داره برای شنوندگان و آرزوش این از که کلیسا پرو بشه و مردم رو بشناسه و وقتی که وعظ می کنه به مردم نگاه کنه و اونا رو بشناسه و دلش بسوز با اونا و علاقه مند باشه به زندگی اونا به وضعیت اونا و با اونا صحبت کنه دل اون وعظ کجاست؟ باهاد از خودمون بپرسیم ولبته خداوند که فقط از دل آگاهه اما ما می توانیم آیا فرد واقعا دلش برای کار خداوند هست آیا فرد یه از که شفاعت می کنه برای قوم نزد خداوند و همچنین از خودمون باید بفرسیم آیا خداوند از من استفاده میکنه در موقعیتی که هستم در شرایطی که هستم که اون رو خدمت کنم در ملکوتش و خداوند به دل شما نگاه میکنه آیا دل شما برای مسیح دل شما برای دیگران هست که مسیح رو بشناسن خداوند به دل نگاه میکنه آیه هشت، آنگاه یسا عبین دب عصفص شمه رو میخونه دا اینکه هفتن از پسران یسا از براور سماهل میگذرند اما سماهل به یسا میگه خداون انها رو بر نگذیده است آیه یسا، عصفص از یسا پرسید آیا اینا همه پسران تو هستند؟ یسا فاصختاد ظاهران امیدی نیست. ای فاصختاد کوچکترین پسرم هنوز باقی است. اما اینک او گله را میچراند. یسا حتی او را کسی به حساب نمیاره. امیدی براش نداره. کسی که اهمیتی نداره که حتی در این جلسه فراخونده بشیم آیا سمایل به او علاق آمده او از گله ها مراقبت میکنه اما سمایل چونی میگه از پیش بفرست و او را بیاور زیرا تا او به این جانایی بر سر صفره نخواهم نشست آیه دوازده کمی قریبه به ما گفته شده که خداوند به ظاهر نگاه نمیکنه بلکه به دل اما در آیه دوازده در مورد داود خوندیم که او سخرو بود خشسیما با چشمان زیبا و خداوند میگه پرخواست او را مسکن زیرا همین است این مطلب کمی غریب هست. ما انتظار داشتیم که آیه دوازده او رو کسی توصیف کنه که خصوصیات اخلاقی و غیره رو بیان کنه و نه ظاهرشو که خداوند به ظاهر اهمیت نمیده. اما مشکل رو میشه به این شکل حل کرد که آیه دوازده توصیفی هست از داوود چنان که بود نه فقط ظاهر سخرو و خشتیما و چشمان زیبا میشه گفت ظاهری داره که صادقه رو راسته مهربان هست خصوصیت زیبایی که در سیمای او دیده می شه ولی توصیف بیشتر توصیف روی او هست روی که سیباست و خوش آمدگو و او خوش سیما خونده شده ما اینو نباید به مناه زیبای رو در نظر بگیریم. واجه ابرانی کمی غریب هست. یعنی کسی که سیماش به شکلی هست که ما به او نظر میکنیم تا به ما کمک کنه. بس این ها خصوصیات اخلاقی او هست تا ظاهر او. یعنی این مناه وقتی که به داوود نگاه میکردید، حتی در این شحالت که حدود 18-19 سالش مشتر نیست و خودتون میگفتیم این فردی از که من میخوام برم نزش و با اون مشورت کنم. بدین منا خوش سیماد، یعنی که میشه که رو بازه خوش آمدگوز، کسی که میشه بهش اعتماد کرد و این رو شما در روی اون میتونستی ببینید گاهی ما این احساس رو داریم، گاهی به کسی نگاه میکنیم و با خودمون میگیم من میتونم به این فرد اعتماد کنم و گاهی البته خلافش نیست درسته بس اینجا تناقض نیست وقتی که در آیه قبل میگه خداوند به ظاهر نظر نمی کنه و بعد که این خصوصیات رو در آیه دوازده می خونیم این ها رب داره بیشتر به خصوصیات اخلاقی و که در ظاهر او دیده می شده خداوند گفت برخواسته او را محس کن زیرا همین هست پس سماهل روغندان را گرفته او را در میان برادرانش محس کرد زن روز به بعد روح خداوند بر داود و زیدن گرفته یا روح خداوند بر داود قرار گرفته و سماهل برخواسته به رامه رفته البته وقتی که این خصوصیات ظاهری داوود رو میخونیم که خوش سیما بود و غیره بعضی از مفسرین میگن او نمادی است از خداوند مایی سایی مسیح و سامل او رو در میان برادرانش با اون روغندان مرس می کنه بذارید این آیا رو بار دیگه برای تون بخونم آیای 13 پس سامل روغندان رو گرفته او را در میان برادرانش مرس کرد آیا این کلام به کوشی شما آشناست در میان برادرانش؟ اینو در مذموره 45 میخونید در عشقیه فصله 60 در ساله ابرانیان فصله 9 همه این آیاتی که اشاره کردم در مورد خداوند مایسای مسیحه و اینکه او چگونه فرای برادرانش و یا در میان برادرانش محس شد و یا در جماعت همین عبارت هست که ما اینجا در اول سماهل داریم. زیرا داود نمونه و یا اولگوی هست از خداوند مایسای مسیح. و همین عبارت هدف اقل پنج مرتبه در مورد مسیح گفته شده در جاهای مختلف کتاب مقدس. مسیح در میان برادرانش. اما جالبه که برادرانش حتی داوود رو کسی حساب نکردن تا به اون جشن قربانی دوتش کنند. در دیدو اونا داوود کسی نبود. بیارزش بود. اما هموست که خداون او رو برگذیده و او رو در میان چشمان حیرت بار برادرانش با راغن تطین میکنه. و امین شکل خدابند ماهی سایی مسیحی در فرق به دنیا میاد اونوان یک فرد فقیر در یک قنوات فقیر زندگی می کنه در صورتی که میتونست با توانای خودش همه چیز رو داشته باشه و هزارانی رو شفا داد بر روی صلیب تحقیر شد اما خداوند زمانه که او رستاخی ازداد او رو فرای همه قرار داد و اکنون در آسمان در دست راسته پدر آسمانی نشسته و همه قدرت ها در دست های او است داوود الگوه و یا نمونه اساس مسیح در ادامه آیه 13 میخونیم که از آن روز به بعد روح خداوند بر داوود قرار گرفته از سماهل برخواسته به رامه رفت روح القدس بر داوود قرار گرفت از اون روزی که تدهین شد دست عزیز اگر شما یک مسیح واقعی باشید روح القدس بر شما نیست قرار گرفت بر اون روزی که واقعا خدابند به شما طوبه و ایمان نجات وقت رو داد به شما تولد دوباره رو داد به این شکل بود که از اون روز ببرد شما یک مسیح واقعی شدید روح القدس بر شما قرار گرفت در مورد داوود میخونیم که روح خدا برو قرار گرفت و خداوند رو قدرت و طوانای داد تا پادشاه کرد. البته او باید آماده بشه، سختی های زیادی رو بین آزمون های زیادی رو تجربه کنه، حتی تجربه هایی که او رو به مرگ نزدیک میسازه. چندین بار زندگیش به خطر میافته. اما روح القدس با او هست و او رو تعلیم میده و آماده می سازه برای پادشای قوم بني اسرائیل دوست عزیز شما نیز زمانه که ایمان آورده ای روح القدس به شما حیات دوباره داد تولد دوباره رو به شما عطا کرد و شما را آماده می سازه تا مسیر رو خدمت کنید اکنون و همچنین در حضور شاه شاهان تا بعوض او رو خدمت کنید در جهان بعد و تجربه ای که من و شما تجربه ایم کنیم در روی زمین رب داره به آمادیگی ما و شک دادن ما و فرام ساختن ما برای اون جلال عبدی روح القدس بر هریک از ما مسیحیان قرار داره روح خداوند که بر داود قرار گرفت واقعا باعث فروتنی رو شد در کتاب مقدس همه گناهان، سقوط های داوود نوشته شده و همچنین پیروزی های او یا کتاب مقدس فقط به ما حقیقت رو میگه و چیزی رو پنهان نمیدارم از زمانی که زندگی رول داوود رو متعلق کنیم میبینیم که به خاطر حضور رول قدس حتی اون مرد بزرگی هست و پادشاهه و خداوند طبانهای خاصی رو بوداده اما چقدر این فرد فروتن هست قایم دید که اون یک موسیقی دانش، یک شاعر هست سروت های مزامی رو نوشته و به عنوان یک جنرال و رهبر قومش به عنوان یک مشاور حکیم و پادشاه او خصوصیات بسیار عالی داره اما در تمام این وضعیت فرد بسیار فروتن هست وقت در موارد اندکی هست که در مظامیر میخونیم که خداوند باید او رو به خاطر قرورش توبیخ کنه اما اکثر اوقات در مظامیر میخونیم که این مرد چقدر فروتن هست این روح فروتنی هست که بر اون قرار گرفته. دمانه این که فرقونده شد تا پادشاه قوم باشه. دیست عزیز همین فروتنی به شما نزده شده روزی که ایمان آوردید شما فردی بودید که میخواستید کلام رو فرا بگیرید دلتون برای کلام خداوند باز بود و در برابر کلام خداوند فروتن شدید و اما باید بسیار مراقب باشیم که با یاری و فیض خداوند فروتنی رو از دست ندیم و اجازه نداریم تا آن شریر ما رو مغرور سازه به علاوه داوود کاملا به خداون اعتماد داشت چقدر داوود در هر ایک از اون مزامری که نوشته به ما میگی که کاملا اعتماد و وابسته است به خداون همچنین رویه مشارکت با خدا زنده هست در اون مزامیر می خونی که داود چقدر علاقمنده تا به خدای زنده مشارکت داشته باشه با اون دوست باشه و به اون نزیک باشه و دوست عزیز شما هم باید این روحیه دعا این روحیه فروتنی این روحیه ستایش رو که روح قدس به شما عطا کرده در خود پرورش بدید از همه مهمتر روحی قدوسیت هر روزه من و شما باید با گناهان و خود بجنگیم و برای خداون زندگی کنیم روح که به خداون جلال میدم هدف از زندگی من چه هست؟ تا خدای زنده و حقیقه رو بشنام و او رو جلال بدم و از او لذت ببرم این هدف از خلقت من هست هدف از نجات من هست و روح القدس در این زمین رو به من توانایی میدم در مورد داود میخونیم که او برای خداوند می جنگه و هر مسیحی که با روح القدس تهدین شده ای که از سربازان مسیحه و باید برای گسترش ملکوت خداوند به جنگه سماهل کارش و انجام میرسونه، داودو مست کرده و به رامه میره، آیه 14 اما روح خداوند شاعورا تر کرد و روحی پلید از جانب خداوند عذابش میداد البته شاول هرگز تحوال روحانی رو تجربه نکرده بود اما خداوند در حکمت و آگاهی بیکرانش تبسط روح القدس بود خصوصیتی رو داد توانایه ها روی داد که اونها رو به شکل طبیعی نداشت تا بتونه پادشاهی کنه خداوند به اون شجاحت داد در اون نبرده که انجام داد خداوند به اون حکمتی داد در اون جنگ تکتیک های درستی رو به کار ببره اتایای توسط روح قدس به او داده شده اما اونا از او گرفته شده و اکنون او به حال خود داه شده همون انسان طبعی که قبلن بود و میخونیم که روحی پلید از زانب خداون ازاوش میداده اکنون فردیه که ترس او رو فرو گرفته اکنون می دونه که ترد شده سمایل به او گفت که پادشهایی از او گرفته شده بی که از همسایگانش داد خواهد شد و شاول خواه از ششمانش رفته چه کسیه که پادشها خواهد شد پس نگرانه شکاکه بسیار می ترسه و استراب داره آرامش رو از دست داده و نمیدونه به کجا میره و وقتی که تاریخ زندگیشو میخونیم میبینیم که دائم به دنبال داود هست و او رو به خط برسونه اما خداون او رو ترک کرده و روح پلیدی هست و خداون او رو عذاب میده آرامش نداره مرد پرخصومتی هست مرد ناراهتی هست آیه پونزده بس ملازمان شعور به او گفتند اینک روحی فلید از جانب خدا عذابت میدهد. سرور ما به خدمت گذارانش که در حضورت هستند عم فرماید تا کسی را بجویند که در چنگ نواختن ماهر باشد. سؤال اینه، ملازمان شعول از کجا دونستن که آن روح پلید از روح خداوند فرستاده شده؟ شاید بین اللهت که این تغییر بسیار سریع و یکباره است که اونا در یافتن که این باید کار خداوند باشه و بعد اونا به دنبال کسی هستند که نوازنده ماهری باشه و چون روحولی در جانب خداوند و تاید او خواهد نواخد و حالت نیکو خواهد شد. این بهترین کایی بود که میدونستن انجام بدن. تصدیر موسیقی رو می بینیم در آرام ساختن یک فرد و این صرفاً برای این که او رو کمی آرام کنن حتی چند که قادر نبود اون روح پلید رو از او برونه تا اون خشم رو تا اون وسواس رو تا اون ترس رو استراب رو از او برونه بلکه می شد به شکل موقعتی او آرامشی داد اون رو کمی آرامش داد تا به تون رو بخوابه این اتفاقی هست که حتی امروز هم میوفته شما هر جا که برید میبینید که در محل کار در کارگاه نجاری در کارگاه مکانیکی موسیقی با صدای بلند پخش میشه مردم نیاز دارند نیاز دارند تا این موسیقی به اونا آرامش بده ذهنشون رو مشغول بداره و ببین چه جوون ها معتاد شدن و دائم گوشی روی گوش هاشون هست و به این موسیقی با صدای بلند گوش میدن و نمیتونن بدون موسیقی زندگی رو ادامه بدن زندگی ملالاور میشه صرفن باید اون موسیقی دائم در گوششون باشه و نیاز دارن به این موسیقی تا با صدای بلند به اون ها آرامش بده اما این موسیقی نمیتونه به شما اون آرامشی رو که مسیح میده اطاع کنه شما نیاز دارید به کار رول قدس تا شما رو متول به سازه تا آرامشی رو که در مسیح هست به شما اطاع کنه اما مردم به سوی موسیقی میرن اما اون کاری که خادمان و خدمتگذاران شاهول انجام دادن که نوازندهی رو بیارید که چیر دست باشه و موسیقی رو به نوازه موسیقی چیز بدهی نیست و این اطیع خداونده و باید به شکل درستی از اون استفاده کنیم اما باید معتاد هم بشیم غذا خوردن چیز بده نیست اما کسانی هستند که به قدر غذا می خورند که بیمار می شند اضافه وز بیدا می کنند و ازا جور بیماری می گیرند آیه 17 شاعور ملازمانش می گه مردی که در نواختند چیره دست باشد برای هم یافته نظر من آورید اما چه اتفاقی می افته مشیط و خدا رو ببینید داوود رو فیده میکنند. کسی هست که او رو دیده که در نواختن چیر دست هست. کسی که شجاع و جنگاوره حکیم و خشتی ماست و خداوند با او است و این دقیقاً کسی هست که مست شده تا پادشاه باشه. هرچند که شاؤل خبر نداره و این مشریت خداونده که دشمن او رو دوت میکنه به قصرش دا او رو تسلیم بده ما به عنوان مسیحی گاییب چون این تجاربی رو داریم خداوند شرایط رو از طریق مشریتش به شکلی حوض میکنه که غیر قابل باور هست تیزی که حتی انتظارش رو نداریم و این موضوعی که در سر تا سر کتاب مقدس دیده می شه و همچنین تجربه هریک از مسیحان هست زمانی که خداوند در زندگی ما کار می کنه و عوضه رو به شکلی که نمی شه تصور کرد عوض می کنه برای خیلیت عبدی قوم خودش به این شکلی که داوود فراخونده میشه تا در دربار پادشاه باشه. هرچن که اونجا برایش بسیار خطرناکه. زیرا شعور قصد قتلش رو داره. اما به یک عنوان او جونش در امانه. زیرا اصول خدای زنده تطهین شده. و کسی قدرت نداره زندگی او رو بگیره. و ما هم در این جهان واقعی هستیم. خداوند ما رو به جهان بعد نبارده. و بچه های ما در این جهان بی خدا بزرگ می شند در جهانی که فرهنگش زده مسیحی هست و مدارسی که تاریم غلطی رو به اونا می دهیم و ما می ترسیم برای وچهامون در این شرائط بسیار خطرناک وچه های ما هم در امان هستن روی قداس با اونا هست و خدای زنده از اونا مراقبت می کنه و ما وچه ها مونو و خودمونو به دست خدای زنده می سپاریم ولی زنبا باید ترس داشته باشیم. به دابود نگاه کنید. در اون شرایط بسیار خطرناک در قصر شاول هست. چونش در خطره اما خداوند با او هست. از او مراقبت میکنم. و امین شیخ خدای زنده از من و شما و فرزندانمون مراقبت خواهد کرد.